خبرگزاری «حوزه»/ پروفسور علیرضا فیض، فرزند آیت‌الله میرزامحمد فیض، پژوهشگر فقه و اصول و فلسفه اسلامی، حقوق‌دان و استاد دانشگاه تهران در سال ۱۳۰۴ در شهر قم به دنیا آمد. از پنج سالگی تا هفت سالگی به مکتب‌خانه رفت و بعد از آن در دبستان و دبیرستان محمدیه قم دوره ابتدایی و متوسطه را فرا گرفت.

او در كنار تحصیل در مقطع متوسطه، در سال 1317وارد حوزه علمیه قم و از محضر استادان متعددی كسب فیض كرد و در سال 1325 نیز در نجف اشرف ادامه تحصیل داد.

در حوزه علمیه قم و نجف به تحصیل دروس سطح خارج فقه و اصول نزد آیات عظام محمد کاظم شیرازی و سیدابوالقاسم خویی مرجع مشهور شیعه مشغول شد و افتخار اجازه اجتهاد از سوی آیت‌الله العظمی محمدتقی خوانساری، آیت الله العظمی محمد فیض  و آیت الله شیخ عباسعلی شاهرودی نصیب او شد.

او همچنین از محضر آیت الله العظمی بروجردی و حضرت امام راحل (ره) كسب فیض كرد و درس فلسفه را نزد حاج شید مهدی مازندرانی و علامه طباطبایی فرا گرفت. از دیگر اساتید می توان به آیت الله حاج آقا رضا بهاءالدینی، آیت الله گلپایگانی و آیت الله سید محمد محقق داماد اشاره کرد.

در سال ۱۳۲۹ (ش.) وارد دانشكده الهیات دانشگاه تهران شد. در سال ۱۳۳۲ (ش.) دوره لیسانس فلسفه و حكمت اسلامی را به پایان رساند و مجدداً به تدریس در حوزه علمیه قم مشغول شد.

 با گشایش دوره دكترای الهیات در دانشكده، جزو اولین شاگردان این دوره در رشته فلسفه بود. سرانجام در سال ۱۳۴۲ (ش.) با ارائه پایان نامه «انتقاد بر منطق ارسطو» موفق به دریافت دكترای فلسفه با درجه عالی شد.

او از سال ۱۳۳۶ که دانشجوی دکتری بود در دانشکده الهیات دانشگاه تهران مشغول به تدریس فقه و اصول شد و سرانجام به درجهٔ استاد تمامی رسید و قریب به ۳۵ سال سمت مدیریت گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشکده الهیات دانشگاه تهران را به عهده داشت.

درسال 60 از سوی رئیس جمهور وقت آیت الله العظمی خامنه ای به عنوان استاد نمونه مورد تشویق قرار گرفت و درسال 70 هم به عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران از آیت الله هاشمی رفسنجانی لوح افتخار دریافت کرد و در سال ۱۳۸۲ نیز به عنوان چهره ماندگار در رشته فقه و حقوق اسلام برگزیده شد.

فیض، مسئولیت های علمی همچون عضو فرهنگستان علوم كشور، عضو موسسه علمی سمت، عضو مجمع التقریر بین المذاهب، همكار دانشگاه مذاهب اسلامی، سرپرست امتحانات طلاب اهل سنت (حدود سی سال این سمت را بر عهده داشت)، نماینده دانشكده الهیات در كمیته ارتقای اساتید دانشگاه تهران، استاد ممتاز دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۰ (ش.) و استاد نمونه دانشكده افسری در اوایل انقلاب را در کارنامه خود داشت.

دروس تدریسی دكتر فیض عبارت از دروس فقه و مبانی حقوق اسلامی، حقوق جزای اسلام كه در سطوح عالی ارائه می شوند.

آثار تالیفی و تحقیقی:

۱- ترجمه لمعه در دو جلد

۲- مبادی فقه و اصول

۳- مقارنه در حقوق جزای اسلام

۴- تطبیق درحقوق جزای عمومی اسلام

۵- حقوق جزای عمومی اسلام

۶- حقوق جزای خصوصی اسلام

۷- شرحی انتقادی بر قانون حدود و تعزیرات و قصاص و دیات

۸- تحقیق و ترجمه کتاب الدیه بین العقوبة و التعویض

۹- ویژگی های فقه ملا محسن فیض

۱۰- فرهنگ اصطلاحات اصول فقه

۱۱- اجتهاد و تقلید

۱۲- نقس عرف و سیره عقلا در اجتهاد

۱۳- اجزا و اجماع و اجتماع امر و نهی

۱۴- ویژگی های اجتهاد پویا و فقه پویا

۱۵- آرای فقهی ملا محسن فیض

۱۶- عرف و اجتهاد

۱۷- همکاری در تحقیق کتاب منطقی فلسفی التحصیل از آثار با ارزش استاد مطهری

۱۸-بیش از ۱۰۰ مقاله تحقیقی كه در نشریه‌های معتبر حقوقی و دانشكده الهیات تهران چاپ و منتشر شده است.

پروفسور علیرضا فیض، استاد پیشکسوت دانشگاه تهران و چهره ماندگار در رشته فقه و حقوق اسلام، سرانجام پس از عمری مجاهدت علمی، ظهر روز یکشنبه (12 اسفندماه) در سن 93 سالگی دار فانی را وداع گفت.

روحش شاد و یادش گرامی